بازده و عملکرد
اپل طبق روال همه سالهی این شرکت، همراه با معرفی آیفون 7 یک پردازندهی جدید را نیز رونمایی کرد. سیستم-روی-یک-چیپِ جدید اپل، A10 Fusion نام دارد و همچنان اپل توضیحات فنی در بارهی این پردازنده را منتشر نکرده است. با این حال کالبدشکافی و تصویری که از Die آن گرفته شده اطلاعاتی از این پردازنده را در اختیارمان قرار داده است. در حال حاضر میدانیم که حداقل، نسخهای که توسط TSMC تولید شده است براساس لیتوگرافی ۱۶ نانومتری ساخته شده و این بدین معنی است که برای سه نسل پشت سر هم، پردازندهی آیفونها برپایهی یک لیتوگرافی ساخته میشوند. ابعاد این پردازنده که به گفتهی اپل ۳.۳ میلیارد ترانزیستور در خود دارد ۱۲۵ میلیمتر مکب است.
A10 اولین پردازندهی ۴ هستهای در بین آیفونها است. از این چهار هسته، ۲ هسته پر توان و ۲ هسته کم مصرف و با توان پایینتر هستند. هنوز مشخص نیست که این هستهها بر پایهی چه معماری در کنار یکدیگر کار میکنند اما بعضی معتقدند که اپل از معماری big.LITTLE آرم بهره برده است. با این حال میدانیم که دو هستهی کم مصرف در انجام امور عادی که نیازی به قدرت پردازشی بالا ندارند مورد استفاده قرار میگیرند تا مصرف انرژی به حداقل برسد و دو پردازندهی پر توان نیز در انجام بازیهای یا پردازشهای سنگین وارد عمل میشوند. با وجود اینکه هنوز دقیقا نمیدانیم فرکانس کاری این هستههای چیست اما برخی از کارشناسان حدس میزنند که حداکثر فرکانس کاری این پردازنده ۲.۴ گیگاهرتز است. با وجود اینکه اپل اعلام کرد که A10 نسبت به A9 چهل درصد قویتر شده است اما در بنچمارکهای مختلف بهبود پردازندهی آیفون 7 نسبت به آیفون 6s بین ۲۰ تا ۴۰ درصد است. این در حالی است که A9 نسبت به نسل قبل خود ۷۰ درصد سریعتر عمل میکرد.
این پردازنده با ۲ گیگابایت حافظهی رم همراه شده است تا خیال کاربر از اجرای روان تمام اپلیکیشنها و بازیهای موجود در اپاستور راحت شود. هرچند هنوز هم اپلیکیشنی وجود ندارد که A9 نتواند آن را به بهترین شکل اجرا کند.